Tentamendrukte, verjaardag en lente(?)vakantie!
Blijf op de hoogte en volg Lilian
09 April 2015 | Verenigde Staten, Madison
Sorry voor het lange wachten! Hier een update van de afgelopen anderhalve maand!
Na m’n eerste blog begon de -20 me de das om te doen! Of juist niet goed genoeg. Terwijl iedereen lekker door de sneeuw aan het huppelen was lag ik ziek in m’n bedje! Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen! Op dat moment was ik toch erg tevreden met het ‘niet altijd even lekkere’ kantenklare voedsel van de dininghal. Gelukkig was ik na een week weer helemaal op de been en kon ik beginnen met het inhalen van al m’n leeswerk dat ik had moeten doen toen ik ziek was. De tentamens kwamen wel erg dichtbij! Gelukkig gingen deze allemaal prima! Ik heb zelfs m’n eerste echte A gehaald!!
Na de drukke tentamenweek ging het studeren gewoon door. Ik moest een essay schrijven over discriminatie in de Verenigde Staten, wat voor mij (als een Nederlandse) best lastig was! Ik heb over Michael Brown geschreven die neergeschoten was door de politie in Ferguson. De dag nadat ik de essay ingeleverd had, werd Tony Robinson neergeschoten in Madison. Hij was een 19 jarige donkere jongen. Aangezien de spanningen over dit soort onderwerpen erg hoog is in de V.S. was ook dit even erg spannend. Er werd ons aangeraden niet naar State Street (de hoofdstraat) te gaan omdat er mogelijk opstandjes zouden komen. Er waren inderdaad flink wat protesten in Madison die week, maar gelukkig verliep dit allemaal rustig. Hoewel het alsnog erg indrukwekkend was om alle ‘optochten’ van mensen in zwarte kleding met spandoeken (Black lives matter) te zien lopen. In Nederland is het niet altijd beter, maar ik heb het idee dat de spanningen hier nog net een paar treetjes hoger liggen.
Vervolgens was het tijd om mijn verjaardag te vieren! 22!! Whoehoe! De zondag voor mijn verjaardag zijn we (lees; de internationals!) uit eten geweest voor m’n verjaardag bij de ‘officiële verjaardag bar’. Toen we binnenkwamen mocht ik mijn ID-kaart laten zien (als bewijs dat ik echt bijna jarig was) en kreeg ik een verjaardagsmok (met ballon), waar ik de hele avond gratis bier mee kon krijgen! Ook waren m’n vrienden hier erachter gekomen dat ik Jägermeister wel een goed te nuttigen drankje vind! (lees, iedereen vind het vies en ze snappen oprecht niet dat ik het lekker vind….) Gelukkig wilden sommigen wel met mij toasten op m’n verjaardag met een heerlijk glaasje Jägermeister. De volgende dag kwamen de meesten ook nog even langs om een lekker stukje suuuuuuper zoete chocoladetaart te eten! Als je in de V.S. chocoladetaart koopt, krijg je ook waar voor je geld, ik heb geloof ik nog nooit zoveel chocola op een taart gezien en geproefd! Daarnaast heb ik ook hele leuke kaarten uit Nederland gehad! Super leuk!! Dankjewel! Ik heb me echt jarig gevoeld.
Verder wist het weer niet zo goed wat het met zichzelf aan moest rond mijn verjaardag. De week voor mijn verjaardag was het erg mooi weer! De sneeuw was heel hard aan het smelten en we liepen zonder jas buiten met 10 graden Celsius! (Ja, dat was echt warm!). De week na mijn verjaardag lag er ineens weer sneeuw! Iedere International hier maakte grappen over het weer. ‘ Spring is broken’, ‘Does this mean springbreak is cancelled?’, ‘ Since we’re in the United States, let’s sue Mother Nature’. Waarschijnlijk tot het grote vermaak van de Wisconsin mensen die dit heel normaal vonden! Spring? Dat kennen ze hier niet. Je hebt winter en zomer, en een paar rare dagen waarin het de ene dag kan sneeuwen en de volgende dag zonovergoten! Ik heb altijd gezegd dat ik sneeuw mooi en leuk vond, maar toen ik sneeuw zag na een paar dagen ‘lekker warm’ weer, moest ik toch wel even slikken. (neeee, niet weer!)
De week voor springbreak had ik vier tentamens en een take-home-essay. Dit was voor mij een weekje zonder sociaal contact, en aan de relatie met m’n boeken werken. Ik heb ondertussen m’n eerste cijfers weer terug! Een A voor American Indians (100%) en een AB voor m’n talk and social interaction vak (93%). De uitslagen van de andere vakken laten nog even op zich wachten. Het einde van de tentamenweek werd ingeluid met een ‘superbelangrijke’ basketbal game, waar het universiteitsteam van Wisconsin-Madison in speelde! We gingen met z’n allen naar een sportbar om deze edele sport te kijken! De eerste helft werden mij de regels uitgelegd en begon ik de sport wel grappig te vinden! Iedereen klapte en juichte als er gescoord werd door het Madison team (bij elk puntje! Meestal waren de eindstanden rond 60/60). Het was doodstil als het andere team scoorde. Maar we wonnen! We waren door naar de volgende ronde! En begrijp me niet verkeerd! Dit was een heeeeeele happening! Dit waren wedstrijden tussen alle Univesiteit-teams over de hele Verenigde Staten! Elke keer als we speelden en wonnen kwamen er meer mensen op de bars af, om dit fenomeen te aanschouwen! Uiteindelijk (Ik ben ondertussen een heuse fan!), kwamen we zelfs in de halve finale! Toen we die wedstrijd wonnen (van de winnaar van vorig jaar) stonden we logischerwijs in de finale, wat niet was voorgekomen sinds 1941!!! Afgelopen maandag was de wedstrijd; de hoorcolleges waren maar voor de helft gevuld na 3 uur, want iedereen zat alvast in de bar! En dat terwijl de wedstrijd pas om 8 uur begon! Om 6 uur zijn ik en een paar vrienden voor de zekerheid maar vast naar een bar gegaan, dat was een goede zet, 5minuten nadat wij binnen waren was de bar vol en mochten de mensen niet meer naar binnen! (Daarvoor waren we al langs andere bars gelopen die flinke rijen voor de deur hadden staan). Wat was de wedstrijd spannend! Op een gegeven moment stonden we 9 punten voor. Helaas, in de laatste paar minuten werden we ingehaald door Duke (University of North Carolina). Duke won, wij verloren, maar het was alsnog super gaaf om dit mee te maken! (LET’S GO BADGERS!!)
De week voor de finale van basketbal was het SPRINBREAK! FINALY!! Het eerste weekend zijn Lucy, Stefano, Katie. Emran en ik naar Chicago gegaan. Vrijdag rond 6 uur zou de bus vertrekken. Wij stonden natuurlijk netjes 45 minuten van te voren te wachten bij de bushalte. Het was toch wel erg verdacht dat er nergens een bordje stond met de busmaatschappij waar wij mee zouden reizen, en er was ook niemand die van deze maatschappij gehoord had… hmmmm… Na wat googlen en een paar belletjes kwamen we er achter dat we naar de andere kant van Madison moesten, daar was de bushalte van de bus! We zijn met een taxi naar de halte gescheurd! 5minuten nadat wij aankwamen bij de halte, was de bus er al! Wat een stressvol begin! Gelukkig konden we vervolgens 4 uur uitrusten in de bus. Het gestress en de reis was het waard. WAUW wat is Chicago een super gave stad! We kwamen ’s avonds in het donker aan, en de lichten van de enorme gebouwen waren prachtig! We liepen snel naar ons hostel (midden in de binnenstad) om vervolgens ons eerste drankje in Chicago te nuttigen. De volgende dag zijn we begonnen met een gratis architectuurtour. Dit was erg interessant, de man die de tour gaf, was vol passie over de stad, en vertelde veel over het verleden van de stad. Vervolgens zijn we naar de Willis-tower geweest. Dit is niet meer het hoogste gebouw in Chicago, maar heeft glazen ‘cubes’ waar je in kan staan en naar beneden kan kijken (103 verdiepingen!!!). Al m’n overlevingszintuigen begonnen alarmbellen te laten ringelen toen ik op de glazen vloer stapte, maar na een paar seconden wennen, was het geweldig! Wat een uitzicht en nogmaals, Chicago is echt een hele mooie stad, met heel veel gave hoge gebouwen! Toen we weer 442 meter naar beneden waren gegaan met de lift (gelukkig een lift!) Zijn we naar het millennium park geweest. Dit is een park met allerlei kunstobjecten. Een van de bekendste is de 10 meter hoge zilverkleurige/glimmende boon! (ja… Boon). Het was erg gaaf om in de weerspiegeling van de boon de skyline van Chicago te zien! De dag daarna zijn we naar het Art-museum geweest. Dat was weer een enorm gebouw! Volgens mij is ‘ klein maar fijn’ niet mogelijk in de V.S. Maar wat hadden ze er mooie werken hangen! Vooral het expressionisme gedeelte van het museum was erg groot en mooi. Ik kwam er ook nog een schilderij van Van Gogh tegen! De dag hebben we afgesloten met Chicago styled, deep dished Pizza… Eerst heb je een bodem, daar doen ze kaas op, vervolgens leggen ze daar weer een laagje pizzabodemdeeg overheen, daarna gaat er een lading pizza-ingrediënten over plus nog een kilo kaas… Typisch Amerikaans zullen we maar zeggen? Hoewel ik geloof ik nog nooit zoveel gesmolten kaas in 1 gerecht heb gehad, was het toch best prima te eten.
De maandag in springbreak ben ik weer richting Madison gegaan, terwijl de anderen naar New York gingen. Toen ik aankwam bij de dorms was het net een spookstad! Iedereen was weg en alles was gesloten! Dinsdag ben ik naar State Street gegaan en heb ik buiten (het was 15 graden!!) bij een coffeeshopje een boek gelezen. Woensdags heb ik met een paar mensen die nog in Madison waren afgesproken en in de zon gestudeerd. Ik ben zowaar verbrand die dag! Donderdag ben ik naar Chicago O’Hare geweest (vliegveld) om daar mijn ouders en broer op te halen!!! Het was super leuk om ze na zo’n lange tijd weer te zien en te knuffelen! Vrijdag heb ik ze Madison laten zien. Het was erg leuk om ze te laten zien waar ik elke dag loop en waar ik les heb, waar ik leef! ’s Avonds zijn we naar Fond du Lac geweest waar ze Norm en Julie hebben ontmoet (echtpaar waar ik eens per maand een weekendje uithang!). Zaterdags heb ik ze het Capitol laten zien, en hebben we lekker gepicknickt aan Lake Menona (Was ik ook nog nooit geweest! En dat terwijl het zo dichtbij is!). ’s Avonds zijn we naar Milwaukee gereden. Het is een mooie stad, maar ook vreemd! Het ene moment liepen we in industriegebieden en zo ineens waren we in de binnenstad! Ook het modern uitziende museum leek niet thuis te horen in de stad (het was wel een erg mooi gebouw!). Door het park liepen we terug naar de auto, en zijn we uit eten geweest op een soort ‘mall terrein’ (dat is een gebied buiten de stad waar alle winkels zijn. Het heeft enorme parkeerplaatsen en ook erg veel gezellige eettentjes!). Vervolgens hebben m’n ouders en m’n broer me afgezet bij de bus die me weer naar Madison bracht.
Nu ben ik weer in Madison en heb ik weer het ‘gewone’ studeerleven. Nog maar 5 weken en dan is het semester hier al over! 8 mei heb ik mijn laatste tentamen al! Daarna heb ik nog een maand om heerlijk rond te reizen! Er zijn al veel plannen, maar nog niets concreets. Nu ga ik me eerst verheugen op zaterdag! Lucas komt langs!!!
Lieve allemaal! Ik ga, nu jullie allemaal lekker liggen te slapen, nog even een drankje drinken in de stad! Tot snel! De tijd vliegt!
On Wisconsin!
Lilian
Na m’n eerste blog begon de -20 me de das om te doen! Of juist niet goed genoeg. Terwijl iedereen lekker door de sneeuw aan het huppelen was lag ik ziek in m’n bedje! Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen! Op dat moment was ik toch erg tevreden met het ‘niet altijd even lekkere’ kantenklare voedsel van de dininghal. Gelukkig was ik na een week weer helemaal op de been en kon ik beginnen met het inhalen van al m’n leeswerk dat ik had moeten doen toen ik ziek was. De tentamens kwamen wel erg dichtbij! Gelukkig gingen deze allemaal prima! Ik heb zelfs m’n eerste echte A gehaald!!
Na de drukke tentamenweek ging het studeren gewoon door. Ik moest een essay schrijven over discriminatie in de Verenigde Staten, wat voor mij (als een Nederlandse) best lastig was! Ik heb over Michael Brown geschreven die neergeschoten was door de politie in Ferguson. De dag nadat ik de essay ingeleverd had, werd Tony Robinson neergeschoten in Madison. Hij was een 19 jarige donkere jongen. Aangezien de spanningen over dit soort onderwerpen erg hoog is in de V.S. was ook dit even erg spannend. Er werd ons aangeraden niet naar State Street (de hoofdstraat) te gaan omdat er mogelijk opstandjes zouden komen. Er waren inderdaad flink wat protesten in Madison die week, maar gelukkig verliep dit allemaal rustig. Hoewel het alsnog erg indrukwekkend was om alle ‘optochten’ van mensen in zwarte kleding met spandoeken (Black lives matter) te zien lopen. In Nederland is het niet altijd beter, maar ik heb het idee dat de spanningen hier nog net een paar treetjes hoger liggen.
Vervolgens was het tijd om mijn verjaardag te vieren! 22!! Whoehoe! De zondag voor mijn verjaardag zijn we (lees; de internationals!) uit eten geweest voor m’n verjaardag bij de ‘officiële verjaardag bar’. Toen we binnenkwamen mocht ik mijn ID-kaart laten zien (als bewijs dat ik echt bijna jarig was) en kreeg ik een verjaardagsmok (met ballon), waar ik de hele avond gratis bier mee kon krijgen! Ook waren m’n vrienden hier erachter gekomen dat ik Jägermeister wel een goed te nuttigen drankje vind! (lees, iedereen vind het vies en ze snappen oprecht niet dat ik het lekker vind….) Gelukkig wilden sommigen wel met mij toasten op m’n verjaardag met een heerlijk glaasje Jägermeister. De volgende dag kwamen de meesten ook nog even langs om een lekker stukje suuuuuuper zoete chocoladetaart te eten! Als je in de V.S. chocoladetaart koopt, krijg je ook waar voor je geld, ik heb geloof ik nog nooit zoveel chocola op een taart gezien en geproefd! Daarnaast heb ik ook hele leuke kaarten uit Nederland gehad! Super leuk!! Dankjewel! Ik heb me echt jarig gevoeld.
Verder wist het weer niet zo goed wat het met zichzelf aan moest rond mijn verjaardag. De week voor mijn verjaardag was het erg mooi weer! De sneeuw was heel hard aan het smelten en we liepen zonder jas buiten met 10 graden Celsius! (Ja, dat was echt warm!). De week na mijn verjaardag lag er ineens weer sneeuw! Iedere International hier maakte grappen over het weer. ‘ Spring is broken’, ‘Does this mean springbreak is cancelled?’, ‘ Since we’re in the United States, let’s sue Mother Nature’. Waarschijnlijk tot het grote vermaak van de Wisconsin mensen die dit heel normaal vonden! Spring? Dat kennen ze hier niet. Je hebt winter en zomer, en een paar rare dagen waarin het de ene dag kan sneeuwen en de volgende dag zonovergoten! Ik heb altijd gezegd dat ik sneeuw mooi en leuk vond, maar toen ik sneeuw zag na een paar dagen ‘lekker warm’ weer, moest ik toch wel even slikken. (neeee, niet weer!)
De week voor springbreak had ik vier tentamens en een take-home-essay. Dit was voor mij een weekje zonder sociaal contact, en aan de relatie met m’n boeken werken. Ik heb ondertussen m’n eerste cijfers weer terug! Een A voor American Indians (100%) en een AB voor m’n talk and social interaction vak (93%). De uitslagen van de andere vakken laten nog even op zich wachten. Het einde van de tentamenweek werd ingeluid met een ‘superbelangrijke’ basketbal game, waar het universiteitsteam van Wisconsin-Madison in speelde! We gingen met z’n allen naar een sportbar om deze edele sport te kijken! De eerste helft werden mij de regels uitgelegd en begon ik de sport wel grappig te vinden! Iedereen klapte en juichte als er gescoord werd door het Madison team (bij elk puntje! Meestal waren de eindstanden rond 60/60). Het was doodstil als het andere team scoorde. Maar we wonnen! We waren door naar de volgende ronde! En begrijp me niet verkeerd! Dit was een heeeeeele happening! Dit waren wedstrijden tussen alle Univesiteit-teams over de hele Verenigde Staten! Elke keer als we speelden en wonnen kwamen er meer mensen op de bars af, om dit fenomeen te aanschouwen! Uiteindelijk (Ik ben ondertussen een heuse fan!), kwamen we zelfs in de halve finale! Toen we die wedstrijd wonnen (van de winnaar van vorig jaar) stonden we logischerwijs in de finale, wat niet was voorgekomen sinds 1941!!! Afgelopen maandag was de wedstrijd; de hoorcolleges waren maar voor de helft gevuld na 3 uur, want iedereen zat alvast in de bar! En dat terwijl de wedstrijd pas om 8 uur begon! Om 6 uur zijn ik en een paar vrienden voor de zekerheid maar vast naar een bar gegaan, dat was een goede zet, 5minuten nadat wij binnen waren was de bar vol en mochten de mensen niet meer naar binnen! (Daarvoor waren we al langs andere bars gelopen die flinke rijen voor de deur hadden staan). Wat was de wedstrijd spannend! Op een gegeven moment stonden we 9 punten voor. Helaas, in de laatste paar minuten werden we ingehaald door Duke (University of North Carolina). Duke won, wij verloren, maar het was alsnog super gaaf om dit mee te maken! (LET’S GO BADGERS!!)
De week voor de finale van basketbal was het SPRINBREAK! FINALY!! Het eerste weekend zijn Lucy, Stefano, Katie. Emran en ik naar Chicago gegaan. Vrijdag rond 6 uur zou de bus vertrekken. Wij stonden natuurlijk netjes 45 minuten van te voren te wachten bij de bushalte. Het was toch wel erg verdacht dat er nergens een bordje stond met de busmaatschappij waar wij mee zouden reizen, en er was ook niemand die van deze maatschappij gehoord had… hmmmm… Na wat googlen en een paar belletjes kwamen we er achter dat we naar de andere kant van Madison moesten, daar was de bushalte van de bus! We zijn met een taxi naar de halte gescheurd! 5minuten nadat wij aankwamen bij de halte, was de bus er al! Wat een stressvol begin! Gelukkig konden we vervolgens 4 uur uitrusten in de bus. Het gestress en de reis was het waard. WAUW wat is Chicago een super gave stad! We kwamen ’s avonds in het donker aan, en de lichten van de enorme gebouwen waren prachtig! We liepen snel naar ons hostel (midden in de binnenstad) om vervolgens ons eerste drankje in Chicago te nuttigen. De volgende dag zijn we begonnen met een gratis architectuurtour. Dit was erg interessant, de man die de tour gaf, was vol passie over de stad, en vertelde veel over het verleden van de stad. Vervolgens zijn we naar de Willis-tower geweest. Dit is niet meer het hoogste gebouw in Chicago, maar heeft glazen ‘cubes’ waar je in kan staan en naar beneden kan kijken (103 verdiepingen!!!). Al m’n overlevingszintuigen begonnen alarmbellen te laten ringelen toen ik op de glazen vloer stapte, maar na een paar seconden wennen, was het geweldig! Wat een uitzicht en nogmaals, Chicago is echt een hele mooie stad, met heel veel gave hoge gebouwen! Toen we weer 442 meter naar beneden waren gegaan met de lift (gelukkig een lift!) Zijn we naar het millennium park geweest. Dit is een park met allerlei kunstobjecten. Een van de bekendste is de 10 meter hoge zilverkleurige/glimmende boon! (ja… Boon). Het was erg gaaf om in de weerspiegeling van de boon de skyline van Chicago te zien! De dag daarna zijn we naar het Art-museum geweest. Dat was weer een enorm gebouw! Volgens mij is ‘ klein maar fijn’ niet mogelijk in de V.S. Maar wat hadden ze er mooie werken hangen! Vooral het expressionisme gedeelte van het museum was erg groot en mooi. Ik kwam er ook nog een schilderij van Van Gogh tegen! De dag hebben we afgesloten met Chicago styled, deep dished Pizza… Eerst heb je een bodem, daar doen ze kaas op, vervolgens leggen ze daar weer een laagje pizzabodemdeeg overheen, daarna gaat er een lading pizza-ingrediënten over plus nog een kilo kaas… Typisch Amerikaans zullen we maar zeggen? Hoewel ik geloof ik nog nooit zoveel gesmolten kaas in 1 gerecht heb gehad, was het toch best prima te eten.
De maandag in springbreak ben ik weer richting Madison gegaan, terwijl de anderen naar New York gingen. Toen ik aankwam bij de dorms was het net een spookstad! Iedereen was weg en alles was gesloten! Dinsdag ben ik naar State Street gegaan en heb ik buiten (het was 15 graden!!) bij een coffeeshopje een boek gelezen. Woensdags heb ik met een paar mensen die nog in Madison waren afgesproken en in de zon gestudeerd. Ik ben zowaar verbrand die dag! Donderdag ben ik naar Chicago O’Hare geweest (vliegveld) om daar mijn ouders en broer op te halen!!! Het was super leuk om ze na zo’n lange tijd weer te zien en te knuffelen! Vrijdag heb ik ze Madison laten zien. Het was erg leuk om ze te laten zien waar ik elke dag loop en waar ik les heb, waar ik leef! ’s Avonds zijn we naar Fond du Lac geweest waar ze Norm en Julie hebben ontmoet (echtpaar waar ik eens per maand een weekendje uithang!). Zaterdags heb ik ze het Capitol laten zien, en hebben we lekker gepicknickt aan Lake Menona (Was ik ook nog nooit geweest! En dat terwijl het zo dichtbij is!). ’s Avonds zijn we naar Milwaukee gereden. Het is een mooie stad, maar ook vreemd! Het ene moment liepen we in industriegebieden en zo ineens waren we in de binnenstad! Ook het modern uitziende museum leek niet thuis te horen in de stad (het was wel een erg mooi gebouw!). Door het park liepen we terug naar de auto, en zijn we uit eten geweest op een soort ‘mall terrein’ (dat is een gebied buiten de stad waar alle winkels zijn. Het heeft enorme parkeerplaatsen en ook erg veel gezellige eettentjes!). Vervolgens hebben m’n ouders en m’n broer me afgezet bij de bus die me weer naar Madison bracht.
Nu ben ik weer in Madison en heb ik weer het ‘gewone’ studeerleven. Nog maar 5 weken en dan is het semester hier al over! 8 mei heb ik mijn laatste tentamen al! Daarna heb ik nog een maand om heerlijk rond te reizen! Er zijn al veel plannen, maar nog niets concreets. Nu ga ik me eerst verheugen op zaterdag! Lucas komt langs!!!
Lieve allemaal! Ik ga, nu jullie allemaal lekker liggen te slapen, nog even een drankje drinken in de stad! Tot snel! De tijd vliegt!
On Wisconsin!
Lilian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
