Studeren en verkennen in de extreme kou!
Blijf op de hoogte en volg Lilian
17 Februari 2015 | Verenigde Staten, Madison
Eenmaal aangekomen op Chicago O’hare werd ik opgehaald door Norm die me naar Fond du Lac bracht, waar Julie, z’n vrouw ons op zat te wachten. Diezelfde avond heb ik nog hun dochters ontmoet en een van hun kleinkinderen. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik zo’n leuke fosterfamily heb! Dankzij Mieneke natuurlijk, die 10 jaar geleden in Wisconsin met het Greijdanus koor rondtrok en Norm en Julie als fosterparents had. De volgende dag moest ik gelijk al naar Madison omdat ik de dag erna om 9 uur ’s ochtends ergens op de enorme campus moest zijn om een event bij te wonen voor internationale studenten (Als je de campus wil bekijken, kijk dan op maps.wisc.edu! het laat ook foto’s zien. Geeft je een glimp van waar ik nu uithang). Maar eerst, naar de Wallmart boodschappen doen! Wat een enorme winkel! Je kan er werkelijk alles vinden! Van gezichtscréme tot hele kalkoenen en koelkasten! Ik heb er ook m’n bedlinnen vandaan! Ja, dat was een leuke eerste indruk van big bigger bigst America.
De eerste week zat vol met allerlei activiteiten voor internationale studenten, omdat de Amerikaanse studenten nog winterbreak hadden en niet voor de laatste zondag van de winterbreak zouden komen. Zo hebben we als internationale studenten elkaar een beetje leren kennen, mede door allerlei leuke dingen te doen zoals een rondleiding door de Capital state building (waar ik voor het eerst kennis maakte met de sign dat je geen wapens mee mag nemen in het gebouw.. daarna zag ik ze overal!), samen dineren, kroegjes verkennen, en met een bus naar de city mall center. Deze mall was enorm! Er waren een heleboel grote winkels (en groot is dan echt enorm) met van alles en nog wat. Ik had flink wat moeite om een bordje, mok en kommetje te vinden tussen alle zooi! In het weekend was een voorronde van the superbowl voor American Football. Dit was extra leuk omdat toen the Packers nog in de race zaten (Team van Wisconsin)! Iedereen kwam in het groen en goud naar bars (want ja, alle bars hangen vol met mega grote flatscreens die altijd sport uitzenden) om de wedstrijd te bekijken. Wat een happening, jammer dat ze niet gewonnen hebben. Ook het eten hier was een nieuwe ervaring (ik sta er nu een maand later soms nog van versteld). Groente kennen ze hier volgens mij niet, en als ze het kennen is het mega duur! Ik wordt dan ook raar aangekeken als ik om extra sla bij m’n eten vraag…. Veel fruit eten dan maar (ook al kost dat ook een rib uit m’n lijf). Daarbij is Wisconsin de kaas-staat. Ze hebben hier allerlei soorten kaas en gooien overal kaas bij, in en door. Ook hebben ze hier cheesecurds, wat gewoon gefrituurde kaasblokjes zijn volgens mij, wel erg lekker! Verder heb ik nog niet zoveel kaas gehad, punt 1: de kaas die ik gehad heb vond ik matig (Nederland blijft gewoon beter in kaas maken) punt 2: kaas is hier meeeega duur!
De eerste weken college was erg interessant, Ik volg hier 4 vakken voor de tijd van een semester (half jaar). Bij het vak ‘American racial and etnic minorities’ heb ik al geleerd dat men hier spreekt over Blacks, en niet over non-whites, wat mij nog steeds raar in de oren klinkt, maar goed, zal wel een cultuurverschil zijn. In Nederland zou ik in een paper nooit praten over ‘zwarte’ mensen, ik zou eerder gekleurd zeggen of allochtoon. Ook merk ik bij het vak LGBTQ dat wij in Europa toch een stuk opener tegen homoseksualiteit en transgenders aankijken. Ze hebben hier nog flink wat in te halen qua gelijke rechten. Ook volg ik een vak dat over Indianen gaat. Super interessant om te leren over deze bevolkingsgroep. De professor die het vak geeft is super enthousiast met het vertellen hierover, dit maakt het vak extra leuk. Als laatste heb ik het vak Talk and Social Interaction, waarin we tot in de diepte ingaan op telefoongesprekken en ze proberen helemaal uit te pluizen. Het is vooral interessant hoe mensen elkaar begrijpen zonder daadwerkelijk te zeggen wat ze bedoelen!
Afgelopen weekend heb ik met een groep internationale studenten (Sweden/Australië/Nieuw-Zeeland/Denenmarken/Nederland) een kroegentocht gedaan. Wat best lastig is met alle kroegen die om 2 uur al sluiten! Echt, om kwart voor 2 gaat het licht aan, om 2 uur staat iedereen buiten! We moesten dus vroeg beginnen om minstens een paar bars te verkennen. Een andere obstakel was de temperatuur buiten! Het was afgelopen weekend -21, maar gevoelstemperatuur was -30!!! Nee, dan werkt een borrel niet meer… Toen ik thuis kwam na een half uur naar huis te hebben gelopen was het gevoel in m’n benen volledig weg en m’n brilglazen waren bevroren (pfoe, wat was ik bang dat ze gingen knappen!). Gelukkig heb ik een kruik mee, toen wenste ik dat ik er 5 meegenomen had. Het weer is hier echt bizar, maar het heeft ook z’n mooie kanten. Zo heb ik geloof ik nog nooit zoveel sneeuw dat zo lang bleef liggen gezien. (Een andere nieuwe ervaring was dat m’n net gewassen was bevroren was toen ik het te dicht bij m’n raam had gehangen). Ook heel lake Mendota is bevroren! Het was zo raar om voor de eerste keer op lake Mendota te staan! En een drukte dat het daar is in het weekend! Allemaal mensen die aan het kyte-surfen zijn op het ijs, ijsvissers, (er staan flink wat caravans op het ijs voor mensen die gaan vissen, of voor de surfers), schaatsers, kinderen die sneeuwpoppen bouwen en natuurlijk mensen die gewoon lekker een wandeling over het ijs maken! Zoals wij dat langs het strand of door het bos zouden doen. Afgelopen weekend probeerden Jelmer (Nederlandse student, ook van Utrecht) en ik een wandeling over het ijs te maken. Er lag alleen zoveel sneeuw op het ijs dat lopen erg moeilijk maakte! En toen we een enorme scheur zagen zijn we maar weer snel aan land gegaan (niet overdreven de scheur was zo’n 1 km lang had ik later op de kaart berekend). Niet dat het mensen ervan weerhield om op het ijs te lopen. Misschien dat de kou dat wel deed. Ook ben ik een weekend bij Norm en Julie geweest. Dit was erg gezellig, Norm heeft me meegenomen op tour door en om Fond du lac. Het meer daar is ook volledig bevroren, en daar rijden ze er gewoon met auto’s op! Toen ik een foto probeerde te maken (die later mislukt bleek) hoorde ik een heel naar geluid, Norm begon te lachen en vertelde me dat ik dat geluid goed moest onthouden (het was een test of de luchtalarmen het nog deden, zoals wij dat elke 1e maandag van de maand hebben), als ik dat geluid niet op het normale tijdstip zou horen, moest ik maken dat ik in een schuilkelder kom. Het was het geluid voor als er een tornado op de stad komt afrazen. Gelukkig werd ik daarna gerustgesteld dat tornado’s al heel lang niet zijn voorgekomen in Wisconsin en dat Wisconsin qua natuurrampen erg veilig is. Pfiiieeuw….
Volgende week heb ik m’n eerste tentamens al. Het is ongelooflijk veel leeswerk en ik snap nu ook waarom studenten hier vooral studie-afspraken hebben. Het is anders niet te doen om mensen te ontmoeten maar ook te studeren! Gelukkig gaat het me tot nu toe nog vrij goed af, en ben ik dan ook wel klaar voor de tentamens. Ook ben ik al behoorlijk aan het Engels praten, lezen en schrijven gewend. M’n aantekeningen en samenvattingen zijn in het Engels, en google translate is steeds minder vaak nodig. Aankomend weekend is er weer van alles te doen. Sneeuwpoppen maken en inkleuren met een één of ander goedje georganiseerd door de residence hall waar ik in woon, en een verjaardag van een Deense internationale studente. Maar eerst nog even studeren en een paar tentamens maken!
Heeeeel veel liefs uit het koude Madison Wisconsin! Laat me weten hoe het bij jullie is! Het is altijd leuk om wat te horen uit het verre Nederland!
Xxx Lilian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley